Η εμφάνιση μιας ψυχικής νόσου, και ιδιαίτερα στα άτομα που είχαν προδιάθεση, σε μεγάλο βαθμό διαπιστώνεται, όταν συμβαίνουν συγκεκριμένα στρεσογόνα γεγονότα στα οποία δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Η ψυχολογική υποστήριξη και η ψυχοθεραπεία βοηθούν το άτομο να αναζητήσει δημιουργικά την αιτία των προβλημάτων του, καθώς και την αντιμετώπισή τους από το ίδιο.
Σε πολλές περιπτώσεις, συνοδεύεται και από φαρμακευτική θεραπεία σε συνεργασία με εξειδικευμένο γιατρό (ψυχίατρο, νευρολόγο).
ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
Μια από τις ψυχικές ασθένειες που έχει ιδιαίτερα υψηλή συχνότητα εμφάνισης, ειδικά στον δυτικό πολιτισμό, είναι η κατάθλιψη. Τα συμπτώματά της εκδηλώνονται ως αϋπνία ή υπερυπνία, απώλεια βάρους, σωματικές διαταραχές, ψυχοκινητική επιβράδυνση, καταθλιπτική διάθεση, ενοχή, θυμός, άγχος, αρνητικές/απαισιόδοξες σκέψεις, νοσηρές ενασχολήσεις, μειωμένη δραστηριότητα, αυξημένη εξάρτηση, αυτοκαταστροφικές πράξεις κ.ά. Η θεραπευτική προσέγγιση της κατάθλιψης πρέπει να είναι συνθετική, δηλαδή μια σύνθεση φαρμακευτικής και ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης. Αλλά ταυτόχρονα επιλεκτική, δηλαδή προσαρμοσμένη στις ανάγκες του ασθενή.
ΑΓΧΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
Εδώ συγκαταλέγονται οι περιπτώσεις που το άγχος θεωρείται παθολογικό, δηλαδή δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα, στην επίτευξη επιθυμητών στόχων ή στη συναισθηματική ηρεμία του ατόμου. Λόγω του έντονου άγχους το άτομο ανησυχεί υπερβολικά για καθημερινά προβλήματα της ζωής, όπως η δουλειά, τα οικονομικά, η υγεία των μελών της οικογένειας, οι σχέσεις του κ.τ.λ. Κάποια συμπτώματα είναι η δυσκολία στη συγκέντρωση, η εσωτερική ανησυχία, εύκολη κόπωση, η ευερεθιστότητα, οι δυσκολίες στον ύπνο. Επίσης, μπορεί να εκδηλώνει πολλά ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, πόνος στο στομάχι και, πολύ συχνά, καρδιακές παθήσεις.
ΦΟΒΙΕΣ Η ΦΟΒΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ:
«Ο φόβος είναι ένα τέχνασμα της ψυχής να εξωτερικεύσει το άγχος που κρύβεται μέσα μας.» Ζίγκμουντ Φρόιντ
Ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, για το οποίο υπάρχει αιτία. Όταν το συναίσθημα αυτό δεν δικαιολογείται από υπαρκτούς κινδύνους και επηρεάζει την καθημερινότητα δυσκολεύοντας τη ζωή, τότε πρόκειται για φοβία. Η φοβία αποτελεί την εκδήλωση της εσωτερικής σύγκρουσης του ατόμου, το οποίο, προσπαθώντας να την αντιμετωπίσει, ασυνείδητα επιλέγει κάποια αντικείμενα ή καταστάσεις ως «απειλητικά». Οι φοβίες μπορούν να εμφανιστούν αρχικά ως μία πολύ έντονη εκδήλωση άγχους, η οποία σιγά-σιγά εξελίσσεται με κρίσεις πανικού και επεισόδια άγχους, ώσπου να δημιουργηθεί η φοβία.
H γνώση ότι ο φόβος είναι παράλογος δε σημαίνει ότι τα άτομα που παρουσιάζουν φοβίες δε νιώθουν έντονα συμπτώματα άγχους, όταν έρχονται αντιμέτωπα με την κατάσταση την οποία φοβούνται.
ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ:
Η έναρξη των κρίσεων πανικού συμπίπτει συχνά με δραματικές αλλαγές στα δίκτυα ανήκειν του ατόμου. Ο οργανισμός αρχίζει εντελώς ξαφνικά να αισθάνεται μικροσκοπικός μπροστά στο απέραντο και ανεξέλεγκτο περιβάλλον. Η πιο αποπροσανατολιστική και συγκλονιστική πτυχή των κρίσεων πανικού είναι συχνά η μη προβλεψιμότητά τους.
Η μοναξιά και η απομόνωση είναι συχνά το έδαφος ενάντια στο οποίο προκύπτει τόσο έντονα ο φόβος κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού. Η θεραπευτική σχέση παρέχει το έδαφος που ενεργοποιεί τον ασθενή να δουλέψει και να ξεπεράσει το αίσθημα μοναξιάς. Στόχος είναι να κατασκευάσουμε ένα νέο ασφαλές έδαφος, το οποίο θα έχει την προέλευσή του σε μια πλήρη συνειδητοποίηση του εύθραυστου της ύπαρξης και σε μια απόφαση να ζήσει το άτομο τη ζωή πλήρως, επιδιώκοντας να αντιπαραβάλει τον φόβο του να χάσει κανείς ό,τι έχει με τον θετικά επιθετικό προσδιορισμό του να παραχωρήσει αμοιβαία ενεργά ό, τι κανείς επιθυμεί.